ഉറപ്പ്

തോരാതെ പെയ്യുന്ന മഴയുടെ-

യൊടുവില്‍ അവസാന തുള്ളിയും വാര്‍ന്നു 

കഴിയുമ്പോലണയുന്ന നാഥനവനേകും 

സുഖമാതിന്‍ സ്വപ്നത്തിലമരും സുന്ദരീ,

ഈ രാവില്‍ ഈ ഖോരമാം മഴയിലവന്‍

വരുമെന്നതിന്നെന്തണുറപ്പ്?

കരയാതെ കണ്ണീരൊഴുക്കാതെ 

കാക്കുമെന്‍ മനമതിന്‍ ചാരുതയെന്നുരപ്പ്.

പതിവായ് തെറ്റുന്ന പതിവുകള്‍ക്കിടയിലും

അവനേകും പ്രണയമാനെന്നുരപ്പ്.

ഇതുപോലൊരു രാവില്‍-

ഒന്നയനസ്വരമായ് തീര്‍ന്ന 

ര്ണ്ടാത്മാക്കലാനെന്നുരപ്പ് .

ഇനിയുമതൊന്നും ഒരുത്തരമാകില്ലെങ്കില്‍

എന്‍ ഹൃദയം തുറന്നു ഞാന്‍ കാട്ടിതരം.

അവിടെയെന്‍ പ്രിയതമന്‍

ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞായ്.

മഴയും വെയിലും, കാരും കോളും

ഒന്നുമേ എസാതെന്നുയിരിന്നുയിരായ് 

സ്നേഹമായ് പ്രാണനായ്

ജീവസ്പന്ദമായ്...

അതന്നെന്നുരപ്പ്...