വേരുകള്‍

ആ കറുത്ത മരത്തിന്‍റെ 

ചില്ലകളില്‍ എവിടെയോ 

ഞാനെന്‍റെ മരണത്തിന്‍റെ മുഖം കണ്ടു

ഇവിടെയീ മരണ ശയ്യയിലാ 

രൗദ്ര ദല മർമരം ഞാൻ കേട്ടു 

ഒരു ഓംകാര പൊരുലായ് 

ആ പഴയ ഗര്‍ഭ പാത്രത്തിന്‍റെ

മഹാ ധ്യാനത്തില്‍ അലിഞ്ഞ നാളുകള്‍:

ഒരു വിത്തായ് ഉരുവാകുവാന്‍.

കാലപൂര്‍ണതയില്‍ 

വീണ്ടും ഒരമ്മയുടെ ജനനത്തിനായ് 

ഞാനുമൊരു വേരായി, ഈ ഭൂമിയില്‍.

വറ്റി വരണ്ട ജീവിത നദിയുടെ കരയില്‍

നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങളുടെ മരുഭൂമിയില്‍

ഭ്രാന്തമായ  തീർഥാടനതിന്‍റെ 

ഇരുളടഞ്ഞ നാള്‍വഴികള്‍.

ആത്മാവിന്‍റെ ക്ഷേത്രങ്ങള്‍ക്

ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ സുവിശേഷമെഴുതി  

നേടിയെടുത്ത ജല സ്പര്‍ശം 

ഇന്നെനിക്കീ ശരശയ്യ തീര്‍ക്കുന്നു

അടര്‍ക്കളത്തിലെ നിണ കണങ്ങള്‍ 

തന്ന പുതുജീവന്‍റെ ചില്ലകള്‍ 

ഈ അന്ത്യ നിമിഷതിലെന്റെ 

മരണ മണി മുഴക്കുന്നു

ഞാനുമൊരു മരമായ്‌  ഈ

അനശ്വരതയുടെ നാട്ടില്‍ 

ശൂന്യതയില്‍ നിറയുന്ന 

ജീവന്‍റെ സംഗീതത്തില്‍ അലിയുന്നു.

മൗനം

മഹാ ധ്യാനത്തില്‍ അലിയുന്ന 

മൗനമേ സൗന്ദര്യമേ 

കാല വിപഞ്ചികയുടെ സംഗീതമെ 

എന്‍റെ നിറവും നിനവും നീ

ഗര്‍ഭ പാത്രത്തിലെ വാചലതയായ് 

നീ കരഞ്ഞതും പിന്നെ-

യെന്നമ്മതന്‍ ദുഗ്ധത്തില്‍ 

സ്നേഹമായ് നുനഞ്ഞതും.

എന്‍റെ യൗവന്ന  സ്വപനതിലെ 

സുന്ദരിയുടെ മുഖം നിന്‍റെതായിരുന്നു 

അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ നിന്നെ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു.

എന്‍റെ തൂലികയില്‍ നിന്നും നീ കവിതയായ്

ഒഴുകിയതും അപ്പോഴായിരുന്നു.

വൃദ്ധന്‍റെ തളര്‍ന്ന ചുവടുകളില്‍

നിന്നും അനുഭവ ജ്ഞാനമായ്

നീ ഒഴുകിയതും

അതെന്‍റെ മനസിലെ മരുപച്ചയായതും;

നീയെ മൗനമേ!

***********************************************

ഞാന്‍ കണ്ട  മൗനങ്ങൾ:

ക്രിസ്തുവിന്‍റെ മൗനം ഒരു 

മിന്നല്‍ പിണര്‍ പോലെ 

ആ ന്യായാസനത്തില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടു

ബോധി വൃക്ഷത്തിന്‍റെ ചുവട്ടില്‍ 

ഒരു മഹാ മൗനമായ്  ഞാൻ 

ബുദ്ധനെ കണ്ടുമുട്ടിയപ്പൊൾ 

അവൻ ഒരുപാടു പറഞ്ഞു തന്നു 

കൃഷ്ണന്‍റെ  മൗനത്തിനു തെരാളിയുടെ 

വീറും ചടുതലയും ഉണ്ടായിരുന്നു 

ആ  മൗനമെന്‍റെ ഗീതകളായ്,

ദേവ വേദന്തങ്ങളായ്.

കഴു മരത്തിലെ പോരാളിയുടെ 

മൗനം ധൈര്യതിന്‍റെതായിരുന്നു  

വിശന്ന  കുഞ്ഞിന്‍റെ മൗനം 

വേദനയുടെ നിലവിളികലായ്.

മഴയും മണ്ണും  മണ്ണിന്‍റെ മണവും 

പൂവും പുഴയും പുഴയുടെ ഓളവും  

കാറ്റും കടലും കടലിന്‍റെ തിരകളും 

പിന്നെ ഒരു കുഞ്ഞിന്‍റെ ചിരിയും 

ഞാന്‍ കണ്ട ഏറ്റവും നല്ല മൗനങ്ങൽ 

വൈര വേദന്തങ്ങളില്‍ ഉഴറിയ 

യുദ്ധ നേരിന്‍റെ നിണപ്പാടുകളിൽ   

മൗനത്തെ കണ്ടില്ല. 

അക്രമിയുടെ കൊടുവാളിലും കണ്ടില്ല.

ഇന്നീ അനശ്വര നിമിഷത്തില്‍ 

അപാരതയുടെ ത്രുഷ്നകളുമായ് 

ഒത്തുചേരുമ്പോള്‍ 

ഞാന്‍ കണ്ട മൗനങ്ങളൊക്കെയും 

ധ്യാനങ്ങള്‍ എന്നറിയുന്നു.

മഹാ ധ്യാനത്തില്‍ അലിയുന്ന 

മൗനമേ സൗന്ദര്യമേ 

കാല വിപഞ്ചികയുടെ സംഗീതമെ 

എന്‍റെ നിറവും നിനവും നീ

ഇതാ ഞാന്‍, നിന്‍റെ മാറിലണയാൻ

ആ  വദനത്തിലൊന്നു  ഉമ്മ വെക്കാന്‍;

വരൂ... നമുക്കൊന്ന് ചേരാം.

ജന്മങ്ങള്‍

മോഹമേ, മോഹ ഭങ്ങമേ

നിന്‍ തീവ്ര നയനങ്ങലെന്നില്‍

പുകയുന്ന കനലുകലായ്; ഇരുളുന്ന സന്ധ്യകളായ്

മോഹിച്ചതൊന്നും മോഷ്ടിച്ചിട്ടില്ല ഞാന്‍

നീരുമാത്മാവിന്‍ നൊമ്പര വഴിയിലോരിത്തിരി

നേരമോരല്പം തണലായ്‌, ആത്മബലിയായ്

കൊഴിഞ്ഞയിലയിലും അടര്‍ന്ന പൂവിതളിലും 

കണ്ട മോഹഭംഗ ഭാവം, ദയനീയം.

ഞാനും സ്വയം കൊഴിഞ്ഞിവിടെയീ 

മണ്‍തരികളില്‍ ഒന്നായ് മാറാം

എന്‍റെ മോഹവും സ്വപ്നവും,

ആത്മഭിനിവേസവും എല്ലാം

ഈ മണ്ണില്‍ ഉറങ്ങിടട്ടെ

സ്വസ്ഥം, ശാന്തം, സുഖകരം. 

അനശ്വരതയിലൊരു ഗാനമായ്.

എങ്ങിലുമിവിടെയീ ആത്മാവിന്‍ കോണില്‍

പിന്നെയും കിളിര്‍ക്കുന്നു മോഹങ്ങള്‍

'പോകൂ തിരികെ, നഷ്ട മോഹങ്ങളുടെ 

വീണ്ടെടുപിനായ്'.

കാലം വിയോജിച്ച ദുര്‍മോഹങ്ങളുടെ 

വിളവെടുപിനായ് 

വേണം വീണ്ടുമോരിടം. ആയുസിന്‍റെ

വൃക്ഷത്തില്‍ വീണ്ടുമൊരു വട്ടം.

മോഹങ്ങലെന്നില്‍ ഒരു

പുതിയ നിര്‍വൃതിതന്‍

കാഹളം മുഴക്കുന്നു.

മോഹമേ, മോഹ ഭങ്ങമേ

നിന്‍ തീവ്ര നയനങ്ങലെന്നില്‍

നിറയുന്ന ജീവന്‍റെ ത്രുഷ്ണകലായ്.

Loneliness

Amidst the rush

I’m wandering for my space

People leaping towards nowhere

I see the loneliness on their face

Keeping distance from the brother

Parting your soul beyond

Pursuing the shadow all along

Leaving the world behind

Sinking to the depth of solitude

Realizing there is no hand to hold

Come back to the quietude

Your child is waiting for the stories to be told

Look around and behold the truth

Everyone is sick

And you’re the medicine of love

Heal them with your love

ഉറപ്പ്

തോരാതെ പെയ്യുന്ന മഴയുടെ-

യൊടുവില്‍ അവസാന തുള്ളിയും വാര്‍ന്നു 

കഴിയുമ്പോലണയുന്ന നാഥനവനേകും 

സുഖമാതിന്‍ സ്വപ്നത്തിലമരും സുന്ദരീ,

ഈ രാവില്‍ ഈ ഖോരമാം മഴയിലവന്‍

വരുമെന്നതിന്നെന്തണുറപ്പ്?

കരയാതെ കണ്ണീരൊഴുക്കാതെ 

കാക്കുമെന്‍ മനമതിന്‍ ചാരുതയെന്നുരപ്പ്.

പതിവായ് തെറ്റുന്ന പതിവുകള്‍ക്കിടയിലും

അവനേകും പ്രണയമാനെന്നുരപ്പ്.

ഇതുപോലൊരു രാവില്‍-

ഒന്നയനസ്വരമായ് തീര്‍ന്ന 

ര്ണ്ടാത്മാക്കലാനെന്നുരപ്പ് .

ഇനിയുമതൊന്നും ഒരുത്തരമാകില്ലെങ്കില്‍

എന്‍ ഹൃദയം തുറന്നു ഞാന്‍ കാട്ടിതരം.

അവിടെയെന്‍ പ്രിയതമന്‍

ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞായ്.

മഴയും വെയിലും, കാരും കോളും

ഒന്നുമേ എസാതെന്നുയിരിന്നുയിരായ് 

സ്നേഹമായ് പ്രാണനായ്

ജീവസ്പന്ദമായ്...

അതന്നെന്നുരപ്പ്...

പ്രണയത്തിന്‍റെ പറുദീസ

മയങ്ങി ഉറങ്ങുന്ന  താഴ്‌വരയില്‍ തന്നെയും കത്ത് കിടന്ന കാറ്റിനെ തേടി പുഴ എത്തി.

കാറ്റ് വീശി തുടങ്ങിയിരുന്നു. 

അവളുടെ അരക്കെട്ടില്‍ തഴുകി തലോടി

കാറ്റിന്‍റെ വിരലുകള്‍ അവളിലെ പ്രേമത്തെ ഉണര്‍ത്തി.

അവളുടെ പ്രണയാതുരമായ നയനങ്ങള്‍ 

കാറ്റിന്റെ ഉള്ളിലെ കാമത്തിന് ജീവന്‍ നല്‍കി.

ഇവിടെ പ്രകൃതി ഒന്നാകുന്നു. 

വര്‍ണങ്ങള്‍ എല്ലാം ഒരു ചുവരില്‍ ഒറ്റ ചിത്രമാകുന്നു.

ശബ്ദങ്ങളെല്ലാം ഒന്ന് ചേര്‍ന്നൊരു സംഗീതമാകുന്നു. 

ഇത് പ്രകൃതിയുടെ ഉത്സവമാണ്. 

ഈ താഴ്വര ഇന്ന് പ്രണയത്തിന്‍റെ പറുദീസയാണ്. 

എന്‍റെ പ്രണയിനിക്ക് ...

എന്‍റെ പ്രിയപ്പെട്ട നിനക്ക്,

ഇന്ന് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു. 

പ്രണയം മനുഷ്യത്തത്തിലെക്കുള്ള മടങ്ങി  പോകലാണെന്ന്‌. 

എന്നോ ഒരിക്കല്‍ മരവിച്ചു പോയ ആ യഥാര്‍ത്ഥ മനുഷ്യ ചേതനയുടെ, 

അസ്തിത്വത്തിന്‍റെ ഭാവങ്ങളിക്കെകുള്ള തിരിച്ചു പോകല്‍. 

കളിചിരിയും കണ്ണീരും കലഹവും പരാതികളും പരിഭവങ്ങളും ഒക്കെ നിറഞ്ഞ 

ആ പഴയ എന്നിലേക്കുള്ള തീര്‍ത്ഥാടനം. 

നിന്‍റെ പ്രണയത്തിനു ഞാന്‍ അറിയാതെ നന്ദി പറഞ്ഞു പോകുന്നു. 

എന്‍റെ കാമുകി... നീ എന്നെ വീണ്ടും ഗര്‍ഭം ധരിച്ചിരിക്കുന്നു. 

നീ എന്‍റെ കാമുകി മാത്രമല്ല, അമ്മയും കൂടിയായ് മാറുന്നു.

അവള്‍ എന്നെ ഒരിക്കല്‍ പ്രസവിച്ചു. 

നീ എനിക്ക് വീണ്ടുമൊരിക്കല്‍ കൂടി ജന്മം തന്നിരിക്കുന്നു. 

ഇനിയും നിന്‍റെ പ്രണയ പൂര്‍വമായ ലാളനകള്‍കു വേണ്ടി വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകളോടെ കാത്തിരിക്കുന്നു. 

                                                                                                           നിന്‍റെ ഞാന്‍. 

Sorry - A word to be told

Somebody told me,

It’s okay to say sorry

But I never got it

Coz I hadn’t regret.

Thoughts are going back

I’m lying in the dark

I know it’s the last moment

I see the end to torment

Oh crazy me,

Liar, cheater and big time loser

I saw things with insight

But there was a better way to see it.

One day I heard the story of pain

A story told not in vein

I saw beautiful butterflies

Spreading colors in the skies.

All of em flying in one way

And it was the way I ignored

They were flying around her

And I realized with her-

             Comes the desired

Somebody told me

It’s okay to say sorry

I said sorry

And she’s with me.

The going back- toughest task

In the middle of night I look at a child

I’m seeing him but not clear.

I look further and it’s not clear

He speaks in a language I never knew.

He sings the song I never heard

Meanwhile he asks me,

‘Why don’t you join me?’

I don’t know why

I never see him cry.

He’s just a child,

The one who lost in wild,

But I hate the way he talks

I don’t wanna take his walks.

Now he really stares at me

And he tries to drill my heart

I can’t withstand this pain

He’s trying to take my soul

I see my soul in his hand

I thought he’ll crush it hard

But I can see the soul so safe

That’d be its best ever place. 

Here I go…

Rose from the world

Soul went to cloud

Dreams set in sky

Couldn’t dare ask why.

Closed in the bars

Tied in the chains

Life goes across

Despite all sabotage.

Hole in the wall

Bringing sleek rays of light

It’s a door in the night

Taking me to the moon.

I see the child

Playing so hard

He was home for long

Just let out and free. 

മഴ

ഒരു രാത്രി മഴ ഉണര്‍ത്തുന്ന ചില ചിന്തകള്‍... 

അനന്തതയില്‍ നിന്നും മഴ എത്തുന്നത്‌ നിറയെ രഹസ്യങ്ങളും ആയാണ്. 

അപാരമായ പ്രകൃതിയുടെ അജ്ഞാതമായ് രഹസ്യങ്ങള്‍

ഓരോ മഴത്തുള്ളിയും ഓരോരോ രഹസ്യങ്ങള്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്.

ഈ  മഴത്തുള്ളികള്‍ ഒക്കെയും 

നിലത്തു വീണഴിയുമ്പോള്‍ ആ രഹസ്യങ്ങളും മണ്ണോടു ചേരുന്നു.

അങ്ങനെ നിറയെ രഹസ്യങ്ങള്‍ കാക്കുന്ന വലിയൊരു ഹൃദയവുമായ്‌ നമ്മുടെ ഭൂമി മാതാവ്‌.

പ്രകൃതിയുടെ രഹസ്യങ്ങള്‍ അറിയാന്‍ പരിശ്രമിക്കുന്നവര്‍ ആദ്യം സ്വന്തം ഭൂമിയെ  അറിയട്ടെ.

കാല്‍  ചുവട്ടിലെ മണ്ണും മണ്ണിന്‍റെ നിറവും ആ നിറത്തിന്‍റെ   സത്യവും അറിയട്ടെ.

നിങ്ങള്‍ ഒരിക്കലെങ്കിലും പുതു മണ്ണിന്‍റെ മണം അറിഞ്ഞിടുണ്ടോ? ആ തണുപ്പറിഞ്ഞിടുണ്ടോ?

മഴത്തുള്ളികളുടെ സന്തോഴത്തിനു കാതോര്‍തിട്ടുണ്ടോ?

ഇല്ലെങ്കില്‍ തുറക്ക് നിങ്ങളുടെ അന്ധമായ കണ്ണുകളും ബാധിരമായ കാതുകളും.

അങ്ങനെ ഭൂമിയുടെ ആത്മാവില്‍ ഒന്നായ് മാറൂ. 

എഴുതപെട്ടതും  അല്ലാത്തതും ആയ അനന്തകോടി നിയമങ്ങള്‍ മറക്കാം.

ഒരു  നിമിഷം ആത്മാവിന്‍റെ ഈ സംഗീതത്തില്‍ അലിഞ്ഞു ചേരാം. 

മഴ പെയ്യുകയാണ്. അവള്‍ സുന്ദരിയുമാണ്. 

ഇവടെ ഞാനും നീയും ഇല്ലാതാകുന്നു. എല്ലാം ഒന്നാണ്.

രഹസ്യങ്ങളും നമ്മളും ഒന്നായ് മാറുകയാണ്. 

അങ്ങനെ എല്ലാം വെളിപാടായ് മാറുന്ന അനുഭൂതിയുടെ നിമിഷങ്ങള്‍. 

Come back… (A School time poem)

Winter without snowfall

Though it seems so cool

Leaves are dry and arid

Ready to shed amid

Cool wind caress my hands

Feels like an awesome dance

Long awaited winter night

Waiting for the starry night

No birds to sing in night

No mountain mist to shower the height

Empty wind shatters the dreams

Faded leaves frown on my screams. 

Mother Says...

Beyond every distances,

Beyond the heavens,

While chanting the secrets of my love

Your words caressed my heart.

I heard you saying;

‘Let the God in you win over your earthly dreams,

Please listen to me, it’s an agony.

It perishes.

I’m the universal mother

I’m the woman who conceived your soul.

‘I say it’s not your way

Seek for true yourself

Distinguish your feminine face and learn to love her,

So that you will taste the honey of your true love in you

And will be able to pour it on other tongues’.